Feliz año a tod@s!
Estoy muy contenta de empezar el año con un nuevo espacio en éste Blog.
Periódicamente, voy a ir recomendando libros que para mi son de los que no tendríamos que dejar escapar, porque a todos nos pueden aportar mucho.
LA NOVEDAD ES QUE ENTRE TODAS LAS PERSONAS QUE DEJEIS UN COMENTARIO EN EL POST, VOY A SORTEAR EL LIBRO EN CUESTIÓN.
Y en éste caso, por ser el primero, estoy muy feliz de que sea alguno de mi querida hada, Rosetta Forner. Además, ella misma lo enviará al ganador, firmado y dedicado!!
El libro que sorteamos es ‘QUE NO TE LA DEN CON QUESO’ , un divertido decálogo sobre las apariencias y cómo defenderte de ellas.
Me gustaria ofreceros un bocado, con palabras de la misma Rosetta:
‘ Si no quieres ser ovejita redilera, aprende a no hacerle la pelota al jefe de la manada. Una cosa es el queso de oveja (¡buenísimo!), y otra redilear. Ponte los límites, no te rebajes ni cotices a la baja en tu propia bolsa particular. En Que no te la den con queso encontrarás toda una filosofía de vida: autenticidad, valor, trabajo duro, amor y respeto a la dignidad de uno mismo’
‘ ¿Te atreves a desprenderte de la coraza de armadura rígida e impermeable?
¿ Cómo pudiste olvidar que eres maravilloso, completo y singular?
¿ Cómo pudiste permitir que te dijeran que no eres un ejemplar único de ser humano?
¿ Cómo pudiste permitir que alguien te dijese que no valías, no merecías o no llegarías?
¿ Cómo pudiste olvidar que estás conectHado al alma del universo?
Eres un alma auténtica, genuina, espontánea, maravillosa, perfecta…enfundada en un traje humano ‘.
MARAVILLOSO….¿Verdad?
Pues para poder participar en el sorteo y que el libro dedicado por la misma Rosetta Forner pueda ser tuyo, tienes que dejar un comentario en éste post (sin olvidar escribir tu correo electrónico, en el comentario para que pueda contactar contigo si eres el ganador).
El sorteo se cerrará en una semana, el viernes 13 de Enero a media noche (hora de España).
Comunicaré quien ha sido el ganador, en un comentario también en éste mismo post el Sábado 14 de Enero.
¿Consideras que vives tu vida siendo tu mism@ auténticamente?
¿Has dejado de ser TU en algun momento?
¿Aunque te hayan dicho que no podias o no eras capaz, te has dado cuenta de que nada de ésto es cierto?
1. Comenta éstas preguntas o lo que sientas que quieres aportar
2. Deja tu correo electrónico junto con tu comentario
3. y el libro puede ser tuyo!!
35 Comments
Felicidades por este nuevo POST. Rosetta Forner me encanta!! He leído dos de sus libros : La Danza de Amor de las Hadas, y El último sapo que besé y realemente… son de una lectura fácil y hacen que te replantees muchos pensamientos. Con el último libro que comento… me reí tanto en tantas ocasiones.
La realidad es que yo sí que he sentido que no valía en muchos momentos de mi vida… pero estoy aprendiendo que… YO SOY UN HADA única en el universo. No hay dos hadas iguales. Y soy un hada “combativa” … por mi carácter no soy un hada que se calle… (aunque me he callado en muchas ocasiones) … aún me falta un toque más de magia para creerme que yo SOY LO MEJOR QUE TENGO , pero… lo conseguiré.
Gracias por el post y espero tener la fortuna de que me toque el libro … para que NO ME LA DEN CON QUESO 😉
mi mail… eva_insua@yahoo.es
hola Silvia!
no conozco a la escritora, me encantaría ganarme el libro para ver que tal es, asi que, te dejo mi mail…y a cruzar los dedos!!! jajaj
soybetty2008@hotmail.com
saludos desde Uruguay!
La verdad es que no he tenido el placer de leer ninguno de los libros de Rosetta Forner, pero seguro que me compraré este; la descripción que habéis hecho es perfecta para mi manera de ser. Seguro que encaja y aprendo de él.
Enhorabuena por la iniciativa.
Estamos en ello. En mi caso, me había perdido un poco en mí misma. Y en eso estamos, saliendo adelante.
En una FNAC hace un tiempo me topé con este libro de Rosetta, precisamente, y me pareció muy interesante (y conveniente de lectura), pero aún no he tenido ocasión de poder comprármelo así que ¡a ver si me toca!
A veces, cuesta ser auténtico y uno mismo entre tanto encorsetamiento (convencionalismo) social. Estamos demasiado adoctrinados en mirarnos en los demás, en lugar de mirar dentro de nosotros mismos y valorarnos y amarnos tal cual somos. Empieza a ser tiempo de vivir en lugar de sobrevivir, y de actuar en lugar de planificar, que la vida es demasiado breve, y en nuestra mano está llevar a cabo o no nuestros sueños. Que no se diga que no lo hemos intentado al menos.
Feliz 2012 a tod@s!
oemia@hotmail.com
holaa, me estoy leyendo el libro del baile de las hadas, lo llevo conmigo siempre para aprovechar cualquier momento libre y poder leer algunas lienas o algun capitulo. cuantas verdades se dicen ahi!!hace poco he empezado a ser yo misma,dura tarea pues la inercia es dejarme llevar por la opinion de los demas, llevo asi tantos años!! pero veo que asi no soy feliz, y yo quiero ser feliz, aceptarme, quererme y respetarme. la gente que me conoce bien dice que tengo mucho potencial, pero no me lo creia mucho. ahora ya estoy dispuesta a descubrirlo!! quiero luchar por mi misma, ya basta de dirigir mis fuerzas hacia personas que no se lo merecen. feliz año 2012, pues seguro que si queremos nos traera cosas estupendas””
juanaycia@hotmail.es
Que buena idea, para empezar el año. Con energia positiva y orgullosos de ser quienes somos!
Aunque no me toque el libro, lo leeré seguro!
Os recuerdo que solo participareis en el sorteo las personas que dejéis vuestro correo electrónico junto con el comentario.
De lo contrario no voy a poder contactar con vosotros y no participareis!
Besos!!!
Silvia
Hola, acabo de descubrir esta página, y la verdad me encanta su contenido, soy fanática de todo lo que tenga que ver con autoestima, emociones, autoconocimiento, etc.
Y creo que debemos ser nosotros mismos siempre, aunque debo aceptar que hay veces en las que uno se deja llevar por las opiniones de los demás, también creo que si nos proponemos algo, somos capaces de hacerlo, aun cuando el mundo se ponga en nuestra contra, es cuestión de tener fe en ti mismo y creer que puedes lograr lo que te haz propuesto.
vamandavictoria@yahoo.com.mx
Saludos!!
¡Si!! Soy una mujer auténtica gracias a los sabios consejos y la terapia de Silvia Congost y a lecturas maravillosas que mujeres poderosas como Rosetta nos facilitan, nos sirven de gran apoyo y nos mueven de espacio. Hoy en dia soy una mujer capaz, libre, exitosa, auténtica y poderosa!! Si que lo soy! Y es cierto que antes dejé de ser yo misma, tenia la autoestima baja y dejaba pasar todas las buenas oportunidades. Creía que no me merecia nada, tenia miedos, etc…
Ahora grito, estoy viva y sé que se puede. Soy libre y vivo en gratitud mi dia a dia, espectacular y feliz!
Felicidades!!! Las amo, gracias Silvia por existir y gracias Rosetta por existir!!!
heidie27@hotmail.com
Hola,
He començat l’any amb ganes i il.lusió…a veure si també el començo amb sort i em toca l llibre que fa molt bona pinta!
Salut!
annateixi7@gmail.com
Soy Rosetta, la autora, y quería darle publicamente las gracias a Silvia por esta genial y hadada idea. A los que queraís saber más de mi, por si no os toca el libro, me teneís en http://www.rosettaforner.com o poned mi nombre en Google y saldrá mucha info. Ah, no olvideís hacer el cuestionario que acompaña al libro en http://www.planetadelibros.com
Os vais a divertir un montón, además de aprender algo. Besos hadados¡¡¡¡¡ Rosetta
Hola, estic buscant el llibre de “la danza de amor de las hadas” perque m’agradaria molt llegir-lo des que la Silvia me’l va recomanar. A veure si el trobo, i sino a veure si em toca aquest!!! jeje. GRàcies per tot Sílvia, veig la vida des d’una altra perspectiva gràcies a la teva ajuda i els teus bons consells. Un petó!!!
criera33@xtec.cat
silvia!
excelente regalo de nuevo año….:)
pienso que todos en algun o muchos momentos dejamos de ser nosotros mismos, siempre es por “el que diran, el que pensarán y muchas veces de una forma inconsciente”
en algun punto de nuestra vida ha existido personas que con sus consejos, opiniones pueden herir la confianza que vive dentro de nosotros, pero pienso que lo más importante es conservar la llamita que nos haga sentir el impulso de seguir adelante, siempre tendremos dos opciones 1) hacerle caso a los que otros dicen o esperan de nosotros
2) actuar en lo que queremos para nosotros mismos.
para ser autentico debemos confiar es como darnos un par de alas de regalos, las mas suaves pero resistentes, las más hermosas pero valientes para luchar, esas alas serán nuestras compañeras para el vuelo en la busqueda de la autenticidad, y que mejor regalo que auto-obsequiarnoslas!
un beso
Renata Rodríguez
rendrus_07@hotmail.com
Ay que bien me vendría este libro!!
Gracias por tus consejos 🙂
Itsa
itsaso.22(arroba)hotmail.com
Hola mi ángel!!! Todavia no he terminado de leer el libro del baile de las hadas pero espero llevarme éste y seguir acordandome de ti… Un besazo enoooorme!!
soiana77@hotmail.com
Hola Silvia!! yo hace tiempo tambien estoy en ello, me siento mejor aunque aun me surjan dudas, es un proceso difícil y largo pero merece la pena. Gracias por tus post y ayuda!! besos y salud!!
verocarrillo@terra.es
Lo malo es cuando pones durante 15 años toda tu fe y esfuerzos en una relación convencidad de que ahí está el amor verdadero y la autenticidad, y de pronto un día tu propio cuerpo te dice que no es así, con ansiedad, depresión y ataques de pánico. Es muy difícil asumir la realidad y aceptar que tú misma te has engañado, pero lo bueno es que ahora veo que puede haber salida, aunque el camino no sea fácil y haya que ir haciéndolo cada día.
luframac@yahoo.es
Yo tambien estoy en el camino de mi proceso de crecimiento y como me gusta mucho Rosetta voy a probar suerte…gracias Silvia!
Silviaf78@hotmail.com
Celebro aquesta nova iniciativa de sortejar llibres. A veure si sóc l’afortunada!
email: pattiporcile@gmail.com
Feliz Año Nuevo a todos! “La Danza de amor de las hadas” fue el primer libro que Silvia me recomendó leer hace mucho tiempo y me hizo reflexionar sobre muchas cosas que me habían pasado y que me estaban pasando. Ser yo misma y creerme que valgo es algo en lo que llevo trabajando desde hace tiempo y aún en estoy en ello , creo que he mejorado mucho en este aspecto.
Me hace mucha ilusión participar en el sorteo de este libro, gracias Silvia!!
Se me olvidó el email : tst0713@gmail.com
Hola, guapi!!
Quina bona idea que has tingut per començar l’any amb energia possitiva i amb molta il·lusió!!
Aquí t’envio el meu comentari respecte a les qüestions que formulitzes..Aquí van…
1)Desde fa un parell d’anys, considero que he començat a viure i ha demostrat a tot al món a ser l’autèntica jo.
2) Te podria comentar que desde la meva infància fins a mitjans adolescència..l’autèntica jo, havia deixat de ser ella mateixa fins que una fada (tu) me va venir cap a mi per ajudar a que tornés a retrobar amb l’autèntica jo. I que ara li estic i estaré totalment molt agraïda.
3) I a partir d’aquests dos últims anys, m’he anat donant compte que tot allò que m’he deien anteriorment la gent, no era del cert. I gràcies a la meva fada (tu) que m’has ajudat a veure les coses desde un altre punt de vista.Aviam si tinc sort i sinó no passa res perquè me l’acabaré comprant-lo..jeje. I e-mail és: nuria_rossell@hotmail.com
Petonets!!!
hola Silvia, me encantaría leer el libro, la verdad es que tu me ayudaste a ser fuerte y enfrentarme a mis miedos, me ha costado y me cuesta pero al menos ahora estoy tranquila sin gritos, ni ofensas ni….., tu fuiste lo que me faltaba para dar el paso, gracias por todo.
mercellorcasola@yahoo.es
merche_43@hotmail.es
Creo que cada dia estoy mas cerca de ser yo misma, del yo autentico, no del que creo que soy, con mis corazas y patrones…
Si que he dejado de ser yo, el real y el autentico… pero cuando me he dado cuenta, he cambiado
Yo soy capaz seguro y todos lo somos y el que crea que no es porque sigue unos patrones… y esto fuera
Se tu mismo/a y seras feliz, tu autentico yo, con el corazon
nuriadcbatlle@gmail.com
L’enhorabona Silvia!! Quants seguidors i seguidores que tens! Es fantàstic poder compartir amb tantes ànimes!! Jo també estic molt revolucionada últimament, amb canvis personals, d’autoestima, d’identitat i renaixença!! Estic super contenta!!
Gràcies per estar aquí, et segueixo sempre Fada!!
Carme
mcventura@hotmail.com
Silvia, has tenido una idea fantástica para empezar este año, con una chispa de esperanza, tesón y optimismo. Me acaban de regalar el libro “El baile de las hadas” y me está encantando. Creo que es ideal, para el proceso que llevo haciendo, ahora hace justo un año. Me está ayudando a volver a creer en mí y darle fuerza a mi proyecto.
Suerte a todas y Feliz Año 2012!!!
Anna
semuacoco@hotmail.com
Pues por lo menos se intenta, ser uno mismo lo más posible, no ceder a presiones extrañas, disfrutar haciendo las cosas que te gustan aunque al final no llegues a conseguirlas del todo… aunque la vida está tan achuchá… pero bueno… hay que intentarlo y disfrutar….
mi e-mail … raumat@terra.es
Hola Silvia;
Me llamo Isabel y hace poco tiempo que entré en esta página que me recomendó una compañera de trabajo. Mi comentario es acerca de otro libro de esta autora que recomendaste “La danza de amor de las hadas” que justo estoy en el final del mismo y que me ha gustado mucho. Aunque esta parte final de hacerse preguntas y responderse me resulta dificil de acometer, no sé… me quedo en blanco pero lo volveré a intentar en otro momento.
Un saludo.
audelama@hotmail.com
Me llamo Isaura Martinez tengo 18 años y hace varios meses que comenze a leer la pagina de esta maravillosa mujer Silvia Congost, que realmente a dado otro aire a mi vida, uno el con el cual puedo ser libre y desprenderme de la falsedad, gracias a la pagina y los comenarios de las usuarias que tambien han sido de una valiosa ayuda he logrado comprender que yo he estado durante mucho tiempo en una relacion destructiva en la cual he sufrido maltrato psicologico, y no lo digo para que sientan lastima o algo arecido simplemente quiero explicar como es que me han ayudado con todos estos textos maravillosos, ahora estoy tratando de vencer este reto que la vida me ha puesto y de el tendre que aprender, se que debo ser fuerte, por que como la querida Silvia comentaba hubieron momentos en los que deje de ser yo deje de tener mi esencia propia, para convertirme en lo que aquella persona exigia, ME ENCANTARIA GANAR EL LIBRO ME SERIA DE MUCHA AYUDA, NUNCA HE LEIDO A ESTA AUTORA PERO PUES NUNCA ES TARDE.
Un saludo y abrazos.
chinchorro_18@hotmail.com
Hola Silvia, te sigo desde hace tiempo y me parecen muy interesantes tus`posts. Me encantan los libros así que a ver si tengo suerte. No he leído ninguno de esta autora pero recuerdo haberla visto alguna vez por la televisión.
En cuanto a lo que comentas, siempre intento ser yo misma pero es cierto que depende con quien te relaciones, unas personas te lo ponen más fácil que otras. De todas formas es un buen propósito para este año que iniciamos, intentar ser más auténticos.
Saludosss
estheredolosi@hotmail.com
Hola Silvia! M’agrada molt la ideia que has tingut. D’aquesta manera animes la gent a participar i per altre banda incentives la lectura de bons llibres.
El cas de la Rosseta és una lectura encertada, sigui quin sigui el llibre. M’hen he llegit uns quants. El meu peferit es “La danza de amor de las hadas”. M’el vas recomenar tu i em va ajudar moltissim. Sempre és a la meva tauleta de nit, per si mai necesito recordar qui sòc jo.
Ultimament he deixat de ser jo mateixa en molts moments. A vegades un mateix és el seu pitjor enemig i acaba creient-se tot el que li diuen. Crec que aquest llibre “QUE NO TE LA DEN CON QUESO” m’aniria ara com anell al dit.
Petons.
albadenit@yahoo.es
Hola Silvia,
Perfecto Post. Yo me estoy leyendo el libro de “La danza de amor de las Hadas” y me está gustando mucho. Es una lectura fácil pero muy reflexiva y en ella encuentro cosas maravillosas para compartir con mi entorno. Gracias por tu recomendación. Intento ser siempre auténticamente yo y más ahora que tras un trabajo interior contínuo intento sacar mi LUZ a fuera. Estoy viendo los primeros resultados y me apasionan… 🙂
Creo que todos en algun momento de nuestras vidas hemos dejado de ser nosotros mismos. Yo por lo menos lo he hecho y, al final, para sentirte en paz siempre hay que mirar hacia el interior.
Siempre he hecho lo que he creído y cuando me han dicho que no podía o que estaba loca lo he intentado con más fuerza y me he salido con la mía… Para mí eso no es problema, aunque a veces he pecado de no escuchar a mi entorno y con ello me he dado algun que otro tortazo; pero cuando son por gusto… Los aceptamos, los interiorizamos y aprendemos de ellos y ADELANTE SIEMPRE…
Anhorabueno por tu blog.
Un abrazo fuerte y energético…
Llum i amor…
Charo García
charito291@hotmail.com
Quien no se ha sentido alguna vez que no vale nada ? perdido ? olvidado ? …LA DANZA DE AMOR DE LAS HADAS…Aceptar que tienes alas …recorrer el laberinto y hallar la salida ..llegar hasta el HADA que hay en tí. A eso estoy aprendiendo a llegar a mi hada y el camino cada dia es mas facil, gracias a ti Silvia mi ” HADA MADRINA” por recomendarme este gran libro y por enseñarme que Todo es posible solo debes de CREER EN TI.
Gracias por haber llegado a mi vida .
Besos
Nuri
email : nfmaldo3@hotmail.com
Sí, si que dejé de ser yo misma.En algún momento del camino dejé de pensar en mí y me perdí completamente, luego apareciste tú y me ayudaste a volver a encontrarme.
Entre tus consejos y la lectura de buenos libros, entre los cuales “La danza de amor de las hadas”tuvo un papel importante, conseguí confiar en mi misma y aumentar mi autoestima.
Pienso que todo está en los libros, tan solo debes encontrar los adecuados en cada momento.
Estupenda idea, Silvia, un beso para tod@s!!
maralbos@hotmail.com
Estoy aprendiendo a desaprender parte de lo que me han enseñado para fiarme de mi misma. Estoy aprendiendo que no hay una única manera de hacer las cosas y que me hace falta una buena dosis de una palabra que hasta hace poco vinculaba con no saber querer: el desapego. He empezado a cultivarlo – lo que cuesta-, para relajarme y conectar conmigo, para ser yo sin miedo al qué pensarán, al que dirán, a cómo me juzgarán. ¿Y qué pasa si empiezo a ser auténtica por primera vez en mi vida y no me quieren? ¿Y si no soy tan capaz ni tan buena persona como creo? ¿Y si nadie me quiere por lo que verdaderamente soy? Pero, lo peor de todo… ¿y si llega el final de mi vida y no he permitido a nadie quererme por lo que verdaderamente soy? Y con el nadie me refiero en primer lugar a mi misma. Sólo por eso me he quitado la armadura y la he dejado a modo de decorado en mi habitación para que me recuerde la importancia de darle cancha a mi yo genuino. Total, ¿qué es lo peor que me puede pasar? Si eso ya ocurrió: no quererme!!!